Land van Cuijk

Het laatste jaar van de gemeente Cuijk heeft geslagen, het grote
aftellen naar de nieuwe gemeente Land van Cuijk is begonnen. En ja, in het politieke landschap zal ook het één en ander gaan veranderen.
Afdelingen van landelijke politieke partijen gaan fuseren en onze lokale
partijen zijn met elkaar aan het flirten om samen te komen tot één
grote lokale partij in het Land van Cuijk.

Het is natuurlijk ook niet niks, zo’n gemeentelijke herindeling. Dat is een proces dat je zorgvuldig wilt doorlopen met 1 januari 2022 als stip op de horizon. Ik vind het een goede zaak dat we daar alle aandacht voor hebben. Maar toch, soms denk ik wel, wat heeft ons deze afgelopen periode gebracht, wat ging goed en wat kan beter?

Wat is er aan de burger beloofd en wat is daar van terecht gekomen?

Ik denk dan bijvoorbeeld aan woningbouw in zijn algemeenheid en sociale
woningbouw in het bijzonder. Plannen maken is één, maar volgens plan
huizen bouwen is blijkbaar wat anders. Jammer, want het coalitieplan dat
bedacht werd, zag er op papier goed uit, ik citeer:
“Extra inzet voor het bouwen van starterswoningen, levensloopbestendige woningen en woningen voor eenpersoonshuishoudens is nodig. Er moet gedifferentieerd gebouwd worden waarmee betaalbare huur­ en koopwoningen gerealiseerd worden. Dat geldt niet alleen voor de kern Cuijk, maar voor alle dorpen. Door gedifferentieerd te bouwen kunnen ouderen zo lang mogelijk in hun eigen vertrouwde omgeving blijven wonen en kunnen jongeren zich blijvend vestigen in hun geboortedorp.”

Wat jammer dat er na jaren wachten uiteindelijk toch niet verschillend gebouwd gaat worden. Er worden straks wel dure appartementen gebouwd op een beeldbepalende plek aan de Maas, maar voor startende jongeren in Cuijk of in de kerkdorpen worden bijvoorbeeld geen betaalbare Tiny Houses gerealiseerd.
Bijzonder, want volgens de startersregeling maakt de gemeente Cuijk zich juist sterk voor een betaalbare woning voor starters.

Helaas is het ons niet gelukt om de woonplicht in te voeren. Dit betekent dat je daadwerkelijk zelf gaat wonen in het huis dat je koopt. Hierdoor
voorkom je dat speculanten betaalbare koopwoningen opkopen om ze
vervolgens tegen woekerprijzen te verhuren. Zo blijft ook huren nog
steeds een zorgenkindje. Particuliere huur is duur en sociale
huurwoningen worden minimaal gebouwd, minder dan 7% van het totale
woningbouwvolume.

Een programma schrijven is daarom niet hetzelfde als verwoorden wat mensen graag willen horen, maar de uitdaging aangaan om je beloftes uitvoerbaar te maken. Immers, je kunt normale mensen niet aan het lijntje houden door hun iets te beloven en de belofte niet daadwerkelijk in te lossen; uiteindelijk zullen alleen ‘zotten’ je beloftes nog voor waar aannemen.

Of zoals onze Vlaamse Zuiderburen dit verwoorden:
“Veel beloven en weinig geven, doet de zotten in vreugde leven.”

Anton Visscher Raadslid SP Cuijk