h

Wie betaalt de crisis?

4 juni 2011

Wie betaalt de crisis?

Gemeenten worden opgezadeld met grote bezuinigingen op zorg en sociale werkvoorziening
(door André Daamen en Winfried Bosters)
Boxmeer- De regering van VVD en CDA, met gedoogsteun van de PVV, heeft besloten om een groot gedeelte van de Jeugdzorg, de zorg voor chronisch zieken en de Sociale Werkvoorziening over te hevelen naar de gemeenten.

Het motto van deze kabinetsmaatregel is: minder regels en meer zorg op maat, dichtbij de burger georganiseerd. Maar de adder onder het gras is, dat men tegelijk ruim 2 miljard euro op deze regelingen bezuinigd. De Bezuinigingen komen voor bijna het volle pond op de schouders van de mensen met een midden of laag inkomen terecht. De hogere inkomens laat men nagenoeg ongemoeid.

60.000 mensen moeten uit de WSW

Zo moeten de gemeenten zorgen dat 60.000 mensen in de sociale werkvoorzieningen, (o.a. IBN groep) naar een gewone baan te begeleiden in het vrije bedrijf. Voor slechts 30.000 arbeidsgehandicapten zal een beschermde werkplek blijven bestaan. Ook de lonen van deze arbeidsgehandicapten gaan achteruit. En de gemeenten worden gedwongen dit uit te voeren met veel minder geld dan er nu voor is.

Recht op AWBZ wordt “hopen” op WMO

Ook worden de gemeenten verplicht om gehandicapte mensen die nu zorg via de AWBZ krijgen via de WMO te gaan ondersteunen. Echter men krijgt niet het geld erbij om deze taak goed uit te kunnen voeren. Het gaat hier o.m. over mensen met een psychische ziekte die nu nog zelfstandig kunnen wonen door de huidige begeleiding en de dagbesteding (bijvoorbeeld via D’n Inloop). Vervalt de begeleiding dan raken deze mensen in de war en moeten opgenomen worden in een psychiatrische instelling. De regering bagatelliseert de gevolgen van de bezuinigingsmaatregelen door te stellen dat het gaat over het afschaffen van begeleiding bij het boodschappen doen, of het vervoer van mensen van en naar de dokter of het ziekenhuis. Maar in werkelijkheid gaat het over mensen met serieuze problemen en dus goede zorg nodig hebben. De gemeenten krijgen wel geld om voorzieningen te treffen, maar honderden miljoenen minder voor begeleiding en zorg. In de WMO is het zo, dat als het geld op is, de zorg stopt. De WMO geeft namelijk geen recht op zorg, zoals in de AWBZ.

Doorschuiven lastige beslissingen

De regering schuift de lastige beslissingen door naar de gemeenten. Zo blijven ze zelf buiten beeld en de Gemeenten moeten maar aan de burger proberen duidelijk te maken dat deze gang van zaken toch echt een kabinetsbesluit betreft. Op 8 juni aanstaande stemmen de verantwoordelijke wethouders van alle Nederlandse gemeenten, over deze maatregelen. De vijf colleges van B&W van het Land van Cuijk (inclusief Boxmeer) hebben besloten om tegen het huidige bestuursakkoord te gaan stemmen.

PGB wordt voor 90% afgeschaft

De inkt van het bestuursakkoord was nog niet droog, of de regering kwam al weer met een volgend besluit dat nog verdere dramatische gevolgen zal gaan hebben. Men gaat het recht op een
Persoonsgebonden Budget, om zelf zorg in te kunnen kopen bij chronische aandoeningen, met 90% verlagen. Men schaft de regeling voor ruim 110.000 mensen af. Zij worden gedwongen om van burenhulp gebruik te maken, of ook een beroep op de WMO van de gemeente te gaan doen, of in een zorginstelling te gaan wonen. En die instellingen hebben al vaak lange wachtlijsten en kunnen onvoldoende gekwalificeerd personeel vinden.
Ook dit naderend leed wordt door het huidige kabinet bij de gemeente neergelegd.

Al met al worden er zeer zware bezuinigingen (financiële offers) opgelegd door dit kabinet aan de zwakkeren van onze samenleving, maar de mensen die het financieel goed hebben blijven buiten schot (denk bijvoorbeeld aan een plafond in de hypotheekrenteaftrek). Als SP Boxmeer zijn wij hier fel op tegen, maar realiseer je wel dat ook Boxmeer niet zal ontkomen aan dit asociale landelijk beleid, omdat we het geld uit Den Haag simpelweg niet meer krijgen om te mogen zorgen voor onze zwakkere mensen in Boxmeer. Wel blijven we als SP Boxmeer vechten voor een sociaal beleid, want het moet beter en het kan beter!

U bent hier